mércores, 29 de abril de 2015

Os Carpantas da Esperanza

Hai ocorrencias políticas que dan para moito (por non dicir noxo). A derradeira de Aguirre, declarando hai que desfacerse dos pobres "porque auyentan a los turistas" (non vaian estragar os seús sefies...) A idea, condensada en esencia, ven sendo esta: varrer baixo da alfombra… 

Sra. Esperanza Aguirre impídenlle os pobres aparcar? Non hai moitas formas de agochar ós pobres da vista. Os indixentes son feos, os humildes cheiran mal, os pobres estragan a imaxe da cidade. Pero boa parte destes pobres fixéronse coas políticas de desafiuzamentos e algo estaremos facendo mal se un 30% dos españois viven por debaixo da soleira da pobreza, os sen teito son só a parte ás vistas. Se velos nos amola é o mínimo logo das suas vidas esnaquizadas. Ninguén é pobre por vocación, non son modernos que optan por durmir nun cartón na súa concepción filosófica de vida... Son aqueles a quen o sistema en toda súa crueldade inhumana exclúe, son os Carpantas que viven baixo a ponte soñando cun polo e xantaran as súas multas degustando un cartón de Don Simón, deixémonos de parvadas a pobreza non é un problema de estética, o desprezo ó pobre ven do medo a que nós acabemos como eles... ese "desprezo ou fobia" ó pobre, facendo sobre todo referencia a un dobre discurso cos inmigrantes; Messi é tan inmigrante como Mohamed o dos kebabs da miña rúa, pero un é rico e outro aparentemente non… Abrazar negros non custa nada, darlles medios de vida é outra cousa, ademais a liberdade de circulación é un dereito fundamental.

A formación dunha opinión pública desfavorable cara determinados grupos ou colectivos pode facer chaira á distancia social, á privación de dereitos, á segregación, rematar en ataque físico, expulsións masivas, linchamentos ou matanzas. De aí a importancia de defender a igualdade de trato fronte á discriminación... De non ser así remataremos eliminando ós gordos pois afean as praias "y auyentan a los turistas".


Ningún comentario:

Publicar un comentario